ZEA i RPA 2015 – Dzień 5 – ubiór kobiet w Dubaju czyli czego oczy nie zobaczą
W tym miejscu taka mała wklejka dotycząca ubioru kobiet w ZEA. Na ulicach można spotkać kobiety ubrane jak typowe europejki , wiele jest kobiet ubranych w sari pochodzących z Indii czy ościennych krajów i sporo jest kobiet ubranych od stóp do głów w tradycyjny ubiór islamski. Trochę poczytałem o islamskich prawidłach ubioru kobiety i oto kilka poniższych informacji.
Zatem co wolno pokazywać kobiecie żyjącej według zasad islamu? Otóż muzułmańska kobieta, poza oczami, może mieć odkryte jedynie ręce i stopy, chociaż także w tej kwestii zdania są podzielone, jednak Prorok nie wydał zakazu odsłaniania tych dwóch części ciała.
Ubiór muzułmanki służy bowiem nie tylko zakrywaniu pewnych, a dokładnie prawie wszystkich części ciała, ale także określa jej stosunki z nieznajomymi jak i bliskimi mężczyznami. W języku arabskim hidżab dosłownie oznacza zasłonę, zasłonę, którą zmuszone są nosić wszystkie muzułmańskie kobiety.
Poprzez hidżab ustala się pewne zasady moralne oznaczające dyscyplinę i ochronę przed zachowaniami „niemuzułmańskimi”, czyli przed pożądaniem seksualnym. Noszenie tego stroju nie oznacza jednak, że nie ma się zaufania do muzułmanów, ale przede wszystkim określa oddanie względem Boga. Poświęcenie, jakiemu oddaje się kobieta nie zawsze należy do najłatwiejszych, ale cierpliwość i pokora zostaną wynagrodzone przez Proroka. Islam jako pierwsza religia określiła zasady dotyczące ubioru zarówno mężczyznom, jak i kobietom. Jego celem miało być ograniczenie pokus na tle seksualnym. Tyle, że to kobiety na tym bardziej ucierpiały, ponieważ to właśnie one wywierają większy wpływ na mężczyznę.
Tak przedstawiają się różnice w ubiorach w poszczególnych krajach i odłamach Islamu .
A tak w realu na basenach parku Aquaventure przy Atlantisie.
No tak co kraj to obyczaj 🙂