🇮🇳 Indie 2025 – Dzień 16 – 35 stopni różnicy czyli jesteśmy w Polsce ✈️🙅🏼❄️🥶

Boarding na lot do Monachium zaczął się kilka minut przed 1szą w nocy. Samolot został zapełniony bardzo sprawnie, ale planowego odlotu nie było. Około 1/2h czekaliśmy na pasażerów, którzy mieli lekko opóźniony lot który ich dowoził do Mumbaju. Lecimy Airbusem A350-900, czyli sporą maszyną. Z tego co widzę cała jest pełna.

Startujemy kilka minut po 2:00 i zaraz jak gasną znaki „zapiąć pasy” to rozkładamy nasze fotele i zasypiamy w momencie. Przebudziłem się na chwilę około 3ciej, gdyż serwowany był posiłek. Ani ja, ani Zuzia i Asia nie byliśmy dostatecznie głodni, aby zmęczenie wygrało z głodem. I tak sobie spaliśmy prawie 6 godzin. Ja obudziłem się jak zaczynał się kolejny serwis pokładowy. Było to nad Morzem Czarnym, gdy wlatywaliśmy na terytorium Rumunii. Był jakiś omlet, kiełbaski, pieczywo – taki set śniadaniowy. Dość szybko po posprzątaniu stoliczków, kapitan ogłasza że lądujemy w Monachium za 20 minut. Jak obiecał tak zrobił i po 8 godzinach lotu, trochę twardo przyziemiliśmy na niemieckiej ziemi.

Jest 6ta rano. Samolot do Krakowa mamy dopiero o 11:10, czyli 5 godzin do zagospodarowania i odpoczynku. O to, żebyśmy się zbytnio nie martwili co zrobimy z taką ilością czasu, na początku zadbała obsługa lotniska. Poniższe zdjęcie prezentuje tylko połowę kolejki do kontroli bezpieczeństwa po przylocie. Staliśmy prawie godzinę.

Pozostały czas czas spędzamy w lotniskowym saloniku. Miejsca jest sporo a i lokalne specjały można przekąsić. Odpoczywamy sobie tak do 10tej. Ja częściowo piszę ten wpis.

Ostatnia, samolotowa część naszej wyprawy do Indii przed nami teraz. Lot do Krakowa mamy punktualnie i trwa tylko godzinę. Wylatujemy w słonecznej podgrodzie – lądujemy w zachmurzonych Balicach, przy temperaturze powietrza +2C. To jakieś 35C różnicy do Mumbaju w Indiach.

Pytanie, które zadajemy sobie teraz to czy nasze walizki też doleciały z nami. Na szczęście znajdujemy je na karuzeli bagażowej.

W hali przylotów czekają już na nas Aga i Maciek. To miłe przywitanie. Pakujemy się do auta i spokojnie jedziemy do domu, gdzie już wita nas w progu rodzina oraz zapach domowego rosołu.

I co, koniec ferii, koniec urlopu i koniec także naszej wyprawy do Indii. Jesteśmy zgodni, że Indie nas pozytywnie zaskoczyły. Nasza wiedza przedwyjazdową, czerpana głównie z opisów youtuberskich i blogów podróżniczych, trochę nastawiła nas negatywnie do tego kierunku. Spodziewaliśmy się brudu, smrodu i dziadostwa. Indie jakie zobaczyliśmy nie sa takie. Poziom zanieczyszczenia miast nie odbiega wiele od innych, azjatyckich aglomeracji (ano może po za Singapurem), ze smrodem spotkaliśmy się tylko raz przechodząc obok publicznych szalet w Mumbaju a dziadostwa trochę jest, ale to tak jak wspomniałem – do spotkania w każdym azjatyckim mieście. Jedno tylko zjawisko potwierdziło się z opisami innych podróżników – Indie są bardzo głośne i mówię tu o ogromnym hałasie spowodowanym wiecznym trąbieniem na drogach jak i również sposobem bycia hindusów. W zamian jednak Indie oferują podróżnikom niezliczone atrakcje – od starożytnych zabytków, przez mistyczne doświadczenia duchowe, aż po egzotyczną kuchnię i dziką przyrodę. Wracam więc do domu w pełni zadowoleni z naszej wyprawy. To co zaplanowaliśmy – zobaczyliśmy. Żadnej, większej wpadki nie zaliczyliśmy. W słońcu i na plażach Goa podładowaliśmy trochę nasze baterie a dziewczyny poduczyły się hinduskiego gotowania. Wyjazd zatem uważamy za bardzo udany i cieszymy się, że pomimo obaw, wybraliśmy ten kierunek.

Teraz czas na planowanie wyjazdu wakacyjnego. Końcem czerwca polecimy także do Azji, ale do kraju w którym jeszcze nie byliśmy. Gdzie to będzie przekonacie się za około 110 dni.

Dziękujemy wszystkim za śledzenie naszej wyprawy i regularne odwiedziny. Szczególne podziękowania i pozdrowienia dla komentujących.